Jebootsdagsfess för uns Quirinuskirch

Aanjefange han mer met de Kranke. Vill sin jekumme un han sech salve looße, wie et der Apostel Jakobus jesaat hät: Es einer vun üch krank, dann soll hä dä Pastur rofe, dä soll bede üvver in und in met Öl salve. (Jak 5,14). Dat es jo och et wichtigste en d’r Kirch, de Sakramente feere.
Dat hät dä Pastur Schreiber, dä uns Kirch hät baue loße, och esu jesinn. Deshalv sollt uns Kirch och op jeden Fall em Basilikastil jebaut weede. Hä meinte ävver vör allem de Hillije Mess. De Lück sollte kräftig metfiere un nit nur zoluure.
Dä Architekt Endler hät domols dä Auftrag jekräje, de Kirch ze baue. Immerhin hatt dä och schon su bekannte Kirche wie St. Michael en Kölle und St. Pius en Zollstock jebaut. Die woren vill jrößer. No wor domols en de 20er Johre et Jeld verdammp knapp. Ävver de Mauenheimer hatten ald immer e Näseje doför, wat wichtig wor, dann leeten se och ens jet mie sprenge. Su es dat jo och bes hück jeblevve. Su han se met ihrem Portemanaie doför jesorg, dat die Kirch och 7 Joche krijje kunnt, wie et jeplant wor, denn mer wollt wäjen de Jröschelche dat 7. Joch ald falle loße. 9000,- RM mohten de Mauenheimer zosätzlich selvs doför opbrenge, keine Pappestil domols.
Am 4. Azvenzsunndag, däm 18. Dezember 1927 kunnt de Kirch feierlich durch dä Weihbischof Dr. Hammels enjeweiht weede. Dat wor e Fess wie et em Booch stund. Janz Mauenheim wor op de Bein, met un ohne Stresemann un Zylinder. Dä Stadt Anzeijer hatt ald am 16. Dezember ene jroße Artikel üvver uns Kirch jeschrivve, wo se janz jenau beschrivve wood. Un do wood dä Architekt Endler jelov, weil hä jezeig hädde, dat mer och bei knapper Kass e Bauwerk schaffe künnt, wat allen Anforderungen vun ner modernen Kirch entspreche wööd.
Mer han en festliche Mess jefeert. Dä Weihbischof Jansen es extra jekumme, weil hä sech jään an Mauenheim erinnere deit. Usser däm eezte Pastur Schreiber, dä jo ald lang duut es, woren all Patürs do, die he jearbeit han: dä Pastur Möschenich, Mösch han mer in jenannt, met singer bal 90 Johr, dä Pater Werner vun de Salvatorianer, dä extra us dem Krankehuus Urlaub jenomme hatt, un unse Josef Felix Gnatowski. Un dozo noch en Reih andere jeistliche Hääre. Och de evangelische Pastürs woren jekumme, öm met uns ze feere.

Bei de Mauenheimer Kaffeetafel am Sunndag Numendag hätten ruig noch e paar mie kumme künne. Dann han mer uns noch ens de Kirch jenau aanjeloort un han och festjestallt, dat se jo doch hück janz anders ussüht wie vür 75 Johr. Dat wor nüdig jewoode wäjen däm Konzil (1962-1965). Do hatten de Bischöfe nämlich jesaat, de hellije Mess möht klorer weede un op et einfache Volk mie Röckseech nemme, als dat be dohin jedonn wood. Dä Pastur sollt jetz däm Volk et Jeseech zeije un nit mieh singe Rögge. Och sullt mer jetz mie Deutsch spreche, domet de Lück och verstonn künnte, wat se spreche.
De Kirch wot alsu ömjebaut, su wie se hück es. Dobei hatt die Mösch de ursprüngliche Plän em Aug. Dä Besilikastil sollt noch klorer zom Usdrock jebraht weede. Su ham mer jetz en schöne Kirch, en der mer sech och noch noh 75 Johr richtig wohl föhhle kann.
Am 30. April 1967 kunnt se fesslich enjeweiht weede. Ävver se wor jo noch nit janz fädig. Noh un noh krächte mer ne neue Altar, ene neue Tabernakel, e neu Krüz und en neue Maria. Jeblevve woren ävver die schöne Kaptitelle bovven an dä 12 Säule, die Jeschichte us däm Alde un Neue Testament verzälle. Un schließlich ham mer och ne vollständije Turm jekräje, wo mer eez nur e Klötzje hatte.
Am Sunndag vun dä Fesswoch hatte mer e schön Konzert vun unserem neue Frauechor. Mondags han mer uns dann vum Prälat Koch jet doröver sage loße, wie mer hück vernünftig Chres sin kann un soll.
Schön wor och die meditative Betrachtung vun uns Kirch met Leech und Musik. De Seniore han jefeert un de Jugend hätt dann de Fesswoch met ner Spätscheech avjeschlosse.
Un weil no en Kölle Alaaf = al aff „über alles“ heiß, künne mer ruhig op uns Kirch roffe: Drei mol Quirinuskirch Alaaf! F.-J. Bertram